Tot mijn persoonlijke herinneringen aan Godfried Bomans behoort een schaakduel met de zich Boterletterkundige noemende Franeker bakker Riemersma. Hij, die bakker dus, beschouwde zich als een gemankeerde schrijver, vandaar. Riemersma compenseerde dat trouwens met het plaatselijk correspondentschap van het toenmalige roomse dagblad Ons Noorden, waarvan ik van 1956 tot 1961 redacteur was.
Onze bakker las in Bomans’ bundel Oude en nieuwe buitelingen (Elsevier, 1952) de zin: ‘Bakkers zijn daarom altijd slechte schakers’, liet dat niet op zich zitten en daagde de schrijver-schaker uit tot een duel, dat werd uitgevochten op
Bomans tijdens een revanchepartij met Riemersma.
de voorpagina van de krant, waarbij de opponenten dagelijks, uiteraard om beurten, een zet deden.
De inzet was van de zijde van de bakker een Fries suikerbrood, ter lengte van een meter, terwijl de tegenpartij een gesigneerd exemplaar van zijn werk achter de hand hield.
Het was aan de toenmalige chef van de redactie van de Noorderpers in Hoorn (Ons Noorden en het Overijsels Dagblad waren kopbladen van het Noordhollands Dagblad) Jan Ros, om partijen om de andere dag
Sake Riemersma, zich noemende ‘boterletterkundige’. (Foto’s Guido t’ Sas)
op te bellen, teneinde de vrucht van hun denkwerk te noteren. Bij Bomans was dat nog ‘n hele toer, ‘n soort spoorzoeken, want de schrijver-entertainer reisde veel en kon zich opeens bij voorbeeld in een hotel in Antwerpen bevinden, om niet te zeggen: zijn ondergedoken. (De Vlamingen hielden zo mogelijk nog meer van hem, dan de Nederlanders en die liefde was wederkerig: ‘De Vlamingen zijn de hoeders van onze cultuur,’ placht Bomans te zeggen.)
Godfried (wit) won en kwam op een winteravond naar een met lezers van ON en leden van de schaakclub volgepakt zaaltje in Franeker, teneinde zijn prijs in ontvangst nemen. Ik zie hem nog, natuurlijk na minstens ‘n uurtje wachten, glimlachend met zijn karakteristieke verwarde haardos, dat etablissement binnenkomen, minzaam naar links en rechts buigend, een stapeltje boeken onder de arm.
Uiteraard was er het suikerbrood en Bomans was niet zo flauw, zijn tegenstrever een of meer gesigneerde boeken te onthouden.
Zie ook: Een groot schrijver maar je mag het nog steeds niet zeggen
Geachte,
BeantwoordenVerwijderenMijn vader heeft over deze bijzondere bijeenkomst in Hotel De Bleek te Franeker meermalen verteld. Hij was daar aanwezig als voorzitter van de Franeker bakkersvereniging. Heb van hem altijd begrepen dat het een bijzonder humorvolle avond is geweest. Maar ja, dat kon ook bijna niet anders met iemand als Bomans, die zich natuurlijk als winnaar ook prachtig kon etaleren.
Meer reacties: http://www.hhbest.nl/2013/03/04/bomans-en-zijn-duel-met-een-boterletterkundige/
BeantwoordenVerwijderenNiet iedereen in Franeker las Ons Noorden en dus konden schaakliefhebbers dagelijks ook de nieuwe zet in de etalage van onze winkel bekijken. En becommentariƫren natuurlijk! Het prachtig gebakken meterslange suikerbrood bewees in ieder geval dat mijn vader een goede bakker was. Achteraf was het ook een geweldig goede reclamestunt.
BeantwoordenVerwijderenDat waren nog eens tijden. Zet nu een zwarte Piet en een roet Piet tegenover elkaar aan een schaakbord. De zwarte Piet heeft wit en de roet Piet zwart.
BeantwoordenVerwijderen