Iedereen verdient glasvezel

(Update 13.02.13)

In Spoordonk, kerkdorp van de gemeente Oirschot, waar onder de inwoners een grote eensgezindheid heerst, opteert men voor glasvezel voor iedereen, dus ook voor de mensen in het buitengebied.

Of dat gaat lukken gaat van de gemeente Oirschot afhangen. Die zou over dit heikele onderwerp moeten onderhandelen met Reggefiber, de firma die de supersnelle kabel aanlegt. Rechtstreeks valt voor het zogenaamde X-gebied (gebied waar een kruis doorheen is gezet?) van Reggefiber niets te verwachten. Dat hebben de ervaringen in onder meer Best  en Baarle-Nassau uitgewezen.

Best was een van de eerste gemeenten in Brabant (zelfs Nederland), die van glasvezel werd voorzien. Maar al direct in het beginstadium heeft de gemeente de kans laten lopen om met de investeerder tot een akkoord te komen. En toen Reggefiber vorig jaar verder ging met de aanleg in Best, werd al snel duidelijk dat het buitengebied opnieuw naar glasvezel kon fluiten. Misschien kan de gemeente Reggefiber alsnog eens aanspreken, vanwege de staat waarin ze de trottoirs in het Bestse centrum heeft achtergelaten. Kabeltrekkers zijn geen stratenmakers. Mogelijk ligt hier wat wisselgeld. In Best blijkt trouwens een nog door de gemeenteraad te behandelen motie te bestaan over glasvezel in het buitengebied. Voor de inhoud ervan verwijst de gemeente naar haar website, in het bijzonder naar wat zij noemt 'Archief vergaderingen'. Dat archief gaat echter niet verder dan 4 februari. Zoeken met 'glasvezel' op die website levert ook niets op. Hierop heb ik het spoorzoeken maar gestaakt.

Volgens het verslag in het Eindhovens Dagblad van een bijeenkomst over het onderwerp in Spoordonk, zou de voorziening in het buitengebied ‘wel 10.000 per aansluiting’ kosten. Dat zou dus hoofdelijk moeten worden omgeslagen in heel Oirschot. Op zich niks bijzonders, want dat is bij de onrendabele aansluitingen van onder meer gas en elektra toch ook gebeurd? De Oirschotse wethouder Jan Verhoeven kan dan in Spoordonk wel hebben gezegd, dat-ie z’n best zal doen, de mensen daar hebben recht op iets concreters. Vroeg of laat zal het toch moeten gebeuren, dus nietsdoen is afschuiven op het nageslacht.