Een dikke punt achter burgemeester Jacobs

Achter burgemeester Fons Jacobs van Helmond is dezer dagen een dikke punt gezet.

Niet zomaar een afscheid, al leek dat wel even zo bij lezing van het verslag in het Eindhovens Dagblad van de buitengewone raadsvergadering, waarin de scheidende ambtsdrager het ereburgerschap van de stad werd aangeboden. De gedachte aan hypocrisie heeft zich bij zo’n gelegenheid nog nooit zo sterk opgedrongen. Immers Jacobs was als burgemeester op z’n zachtst gezegd niet onomstreden en er waren zelfs omstandigheden, waarin de wethouders achter zijn rug stappen ondernamen om hem voortijdig te laten vertrekken. Datzelfde ED laat niet na dat, nota bene op  dezelfde pagina, onder de koppen ‘Kleurrijk en controversieel’ en ‘Jacobs weigerde te wijken’ uit de doeken te doen. Inclusief het gegeven dat hij ‘wel degelijk zijn verdiensten’ voor de stad had.

Een merkwaardige combinatie dus van min of meer opzienbarende zaken en de obligate afwikkeling van het ontslag. Is dat de heer Jacobs ‘eervol’ verleend, zoals in doorsnee gebruikelijk? Daarover valt nergens iets te lezen. Eén ding is wel zeker: de burgemeester is ooit door de koningin (‘U spreekt met Beatrix’) gebeld en door hare majesteit hartelijk bejegend. Dat was in de langdurige periode dat hij met zijn gezin onder de miljoenen kostende bewaking stond van de Dienst Koninklijke en Diplomatieke Beveiliging (DKDB) en tot twee keer toe in het buitenland moest onderduiken. Voor wie? Voor wat? Dat weet niemand. Zelfs de Hoofdofficier van Justitie in Den Bosch niet, die in maart 2011 nog grote woorden gebruikte: ‘Als ik er  achter kom wie dit heeft geïnitieerd, grijp ik hem in zijn magere kippennek en is hij niet jarig.’ 

Het hele drama, dat ook tot een crisis heeft geleid binnen het Helmondse college van B en W, lijkt dus voor niets te zijn geweest. Men is blijven steken met de aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid, dat de bedreigingen tegen Jacobs te maken hadden met de sluiting van een coffeeshop en onderlinge strijd binnen het drugscircuit, Punt (zei ik reeds, geloof ik.)

Wat rest is het script voor een soapserie, namelijk de vrucht van – samengevat – onderzoekjournalistiek door Peter de Knegt, in samenwerking met Jacobs. Aanvankelijk heette het dat een en ander zou leiden tot een boek, te verschijnen bij uitgeverij SDU, maar daar zag Jacobs uiteindelijk van af. De Knegt ging echter door en het ED mocht het resultaat in verkorte vorm op vier pagina’s publiceren: ‘ED-productie over Jacobs’ heet het parmantig.

Er blijft maar één vraag (nou eigenlijk zijn het er twee) over: Wat is er in dit land nodig, om die beveiligingsmachinerie van de DKDB op gang te brengen en wanneer is het ‘verantwoord’ daar een punt achter te zetten? Want wat in de hele story opvalt is, hoe snel de ministers Opstelten (veiligheid) en Donner (Binnenlandse Zaken) hun interesse verloren en Jacobs gewoon lieten vallen. Gelukkig was er toen Beatrix nog.