Je komt hem/haar niet zo vaak meer tegen, de oud gediende. Die meer dan 40 jaar in dezelfde functie werkzaam is en, dankzij de respectabele ervaring daarbij opgedaan, onmisbaar lijkt.
Zo iemand was Margret van Gompel, formeel redactiesecretaresse van het Eindhovens Dagblad, maar overeenkomstig de geest van de tijd vaker aangeduid als redactieassistente. Aanwezig zonder direct op te vallen, bescheiden maar immer alert. Ik kan me dat redactiesecretariaat, waar ik trouwens in achttien jaar nauwelijks meer ben geweest, niet zonder haar voorstellen.
Toch zal de crew van vandaag er aan moeten wennen, want Margret is na een kort ziekbed overleden. Zij was – wat wij bijzonder vonden - van meet af aan alleenstaande moeder van een zoon.
Onopvallend, zoals haar positie was, heeft zij ons verlaten. Ik zou het niet eens hebben geweten als Jos Kessels in de krant van zaterdag niet, onverbeterlijk zoals zo vaak, een gevoelig stukje aan haar had gewijd. Jammer dat de ED-columnist zich tegenwoordig achter een ‘betaalmuur’ bevindt, anders zou ik er met een link naar hebben verwezen.
Posts
Toen ik de titel van de column van Jos las, dacht ik al: "Nee, hè!" Helaas bleek het dus 'ja' gevolgd door een hartgrondige vloek te worden. Jammer genoeg wil Wegener zoveel mogelijk centen zien, maar het zou van stijl hebben getuigd als de column van Jos even achter die betaalmuur vandaan gehaald zou zijn, zodat wie zich ertoe geroepen voelt als commentaar erbij nog wat stukjes zou kunnen plaatsen op het altaartje dat Jos heeft geplaatst.
BeantwoordenVerwijderen