tag:blogger.com,1999:blog-3912165886471682967.post3598232574289092968..comments2023-12-12T14:34:40.163+01:00Comments on Manieren: Betrekkelijke vrijheidGuido t'Sashttp://www.blogger.com/profile/01776806419142606207noreply@blogger.comBlogger2125tag:blogger.com,1999:blog-3912165886471682967.post-88363097016137015792019-10-04T14:51:56.122+02:002019-10-04T14:51:56.122+02:00In het kader van genoemde vrijheid, heb ik deze re...In het kader van genoemde vrijheid, heb ik deze reactie niet ingekort. Dank, Tom Lassing, voor je interessante redenering.Guido t'Sashttps://www.blogger.com/profile/01776806419142606207noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3912165886471682967.post-83916802766897879472019-10-04T13:42:57.646+02:002019-10-04T13:42:57.646+02:00Het is een beladen onderwerp geworden, dat toneels...Het is een beladen onderwerp geworden, dat toneelstuk en die vermeende karaktermoord. Vooraf had niemand er problemen mee dat bestaande personages genoemd en gebruikt zouden worden. Het leek zo'n leuk idee.<br />Achteraf bezien had het juridisch slimmer geweest om een fictieve naam te gebruiken. Deze was dan 'losjes' gebaseerd op misschien wel iemand die er ook ooit echt was, maar toegeven zou je dat nooit. Zo doen ze dat in films ook vaak.<br />Al doende leert men. <br />Zijn familieleden ooit tevreden als hun familielid niet de heldenrol krijgt? De schurk of het slachtoffer van grappen wil je je overleden familielid niet laten zijn. Daar is de herinnering in principe te dierbaar voor. Iedereen 'ziet' iemand die ooit leefde ook anders. Het is vrijwel onmogelijk om iemand zo neer te zetten dat ook intimi hem of haar 'herkennen' als de vriendelijke persoon die hij of zij privé ook kon zijn, terwijl collega's hem of haar in de herinnering misschien wel heel anders ervaren hebben. Na het overlijden is ieders herinnering hoe dan ook al veranderd.<br /><br />Ik voel mee met de familie. Achteraf bezien had het anders kunnen worden gedaan... Iets om allemaal van te leren. <br />Dan nog kan je je familielid er in herkennen, maar niemand die zal toegeven dat deze het eventueel ook was...<br />Laten we vooral leren van de ervaring en verder stoppen met moddergooien. Dat staat immers niemand.<br />Ik ga er van uit dat het niemands intentie was om via dit toneelstuk eens lekker uit te halen naar ooit bestaande personages. Dat was twee jaar geleden anders bij het toneelstuk over de tante die naar het concentratiekamp moest. De dansschoolleraar die haar aan de Duitsers verraadde werd daarin doelbewust 75 jaar naar dato nog even door het slijk gehaald. Doelbewust en heel gericht. Niemand die daar over klaagde, ook de familie (durfde dat) niet...<br />Maar mag dat dan wel? We kunnen zijn gedrag in de oorlog wel afkeuren, maar is ons gedrag dan beter als je doelbewust via het toneelstuk met naam en toenaam nog wraak neemt? Als deze club juridisch in de problemen zou komen door dit gebeuren, dan moet die andere club dat ook gaan komen...<br />De vrijheid om bestaande personages op te voeren en neer te zetten zoals je dat wilt, geldt die alleen als het ons uitkomt en past bij wat ons welgevallig is, of geldt deze altijd?<br /><br />Ik weet niet hoe het juridisch zit, of het mag. Als het mag vind ik wel dat we dan één lijn moeten trekken en niet via waardeoordelen dan maar regels rekken of uitleggen zoals het ons uitkomt. Beledigen kan je iemand alleen als deze beledigd wil worden. Vrijheid van meningsuiting is niet een garantie dat je niet beledigd mag worden. Sterker nog, ik zou willen stellen dat vrijheid van meningsuiting een garantie is dat je beledigd mag worden. Immers, zou je niet beledigd mogen worden, dan zou niemand meer wat mogen zeggen want er is al snel iemand beledigd als er een mening gegeven wordt.<br />Hoe kan je ooit iets over de geschiedenis opvoeren en enige historische betekenis aan geven als je de personages van toen niet mag gebruiken? Hoe moet je een epos over de Tweede Wereldoorlog opvoeren zonder de namen van de toenmalige spelers te noemen? Die kunnen echter allemaal familie hebben die "hun" vader, moeder oom of schoonvader anders zagen.<br /><br />Zou ik dus de regels mogen opstellen, dan zou ik het opvoeren van historische figuren toestaan. Wel moet er een disclaimer bestaan die aangeeft dat het een toneelstuk betreft en niet een weergave van een eventuele werkelijkheid.<br /><br />PS: Als iemand mij in de toekomst ooit wil opvoeren, ik zou graag twee meter groot willen zijn, een flinke bos haar op mijn hoofd en uiteraard een goddelijk lichaam. Dat laatste heb ik al, maar die andere punten mogen er best wel bij gefantaseerd worden. :-)<br />Mijn slechte punten: Maak mij maar een nog veel grotere zeikerd dan ik in het echt al ben. Dat zou ik persoonlijk wel een eer vinden, maar mijn nazaten zouden daar misschien wel anders naar kijken. Dat is dan hun probleem.Tom Lassinghttp://www.mooibest.comnoreply@blogger.com