Honden blaffen, karavaan trekt verderr

Boosaardigen zouden kunnen zeggen dat Eindhoven in het dossier herindeling van Zuid-Oost Brabant zich opstelt als een wolf in schaapskleren, maar volgens mij is dat soort taal intussen wel achterhaald. Iemand suggereerde dat de gemeente in de toekomst wel eens Eindhoven c.a. (cum annexis) zou kunnen gaan heten, maar in een zogenaamde commissie notitie van B en W (zie je wel, dat burgemeester Jorritsma in zijn nieuwjaarsrede niet louter voor zichzelf sprak) komt het woord annexatie niet voor. Fusie is het woord voor wat natuurlijk op hetzelfde neerkomt.

De honden blaffen, maar de karavaan trekt verder. Hoe weet je dat? Het provinciaal bestuur van Noord-Brabant heeft de randgemeenten Nuenen en Son en Breugel in december schriftelijk gevraagd om voor 1 juli 2017 te laten weten hoe zij denken over een eventuele fusie. Eindhoven heeft, als mogelijk andere fusiepartner van Nuenen, tegelijkertijd het verzoek gekregen, mee te denken. Interessante vraag aan Eindhoven: 'Wat heeft u te te bieden aan de kernen van een fusiepartner bij een eventuele fusie?' Dit gaat over de handhaving van de eigenheid van de dorpen. En daarbij natuurlijk over meer dan over de stadsburgemeester die tijdens de Nationale Voorleesdagen afdaalt naar de basisschool van het kerkdorp Acht om daar acte de présence te geven (historisch). En ook over meer dan het al dan niet voortzetten van het ophalen van oud papier voor een goed doel door een plaatselijke particuliere instantie (ook historisch, namelijk een lopende kwestie tussen Breda en het al eeuwen geleden geannexeerde Prinsenbeek).

Ter zake. Niks wolf in schaapskleren. In hun 'commissie notitie' bedrijven B en W van Eindhoven diplomatie, waarin 'zorgvuldigheid' en 'transparantie' sleutelbegrippen zijn. Voorop staat dat de beslissing over fusering ligt bij de gemeenteraden van de randgemeenten, nu nog slechts Nuenen en Son-Breugel. Meer dan terloops komt de regionale intergemeentelijke samenwerking aan de orde, waarover Eindhoven opmerkt dat die 'noodzakelijk blijft'. Toevallig zijn die samenwerkingsvormen momenteel onderwerp van evaluatie en eveneens toevallig komen de resultaten van dat onderzoek vóór 1 juli ter beschikking van de gemeenteraden. Het ligt voor de hand dat rond de zomervakantie veel duidelijk wordt over de door de karavaan te volgen route. Of die louter langs de wegen van samenwerking zal blijven lopen, staat op z'n zachtst gezegd te bezien.
Want, zegt Eindhoven, de bestuurlijke slagkracht van de Mainportregio moet wel voorop staan, dus 'op lange termijn voorzien wij een substantiële afname van het aantal gemeenten' en 'als een andere gemeente in het stedelijk gebied besluit tot bestuurlijke fusie, dan is aansluiting bij Eindhoven voor de hand liggend.' Verderop noemt het college de 'kernwaarden' waarnaar de provincie vraagt en waarvan het college zegt dat ze nu al uitgangspunt vormen voor zijn handelen.

Ik pik uit die opsomming van kernwaarden (een lijst van negen punten):
- Aansluiten bij de behoeften en identiteiten van gemeenschappen en inwoners, op niveau van wijk, buurt en dorp, stadsdeel, stad, stedelijk gebied en regio.
- Maatschappelijk draagvlak.
- Herkenbaarheid en aanspreekbaarheid van de overheid als het gaat over dingen die de inwoners rechtstreeks raken.
- Transparantie.
- Rechtstreeks kiezen van vertegenwoordigers.
- Zo min mogelijk bestuurlijke en ambtelijke drukte.

Werk aan de winkel voor de randgemeenten.

Als de fusie met Nuenen doorgaat, krijgt de stad er op de kaart een puist bij en met Son en Breugel nóg een. Historisch gezien niks bijzonders, want rond 1920 annexeerde het 'nestje' Eindhoven  Woensel, Gestel, Stratum en Tongelre. Op de kaart zag er dat uit als een spin, door de tussenliggende groene zones. Die zijn inmiddels met bebouwing nagenoeg opgevuld.