dinsdag 28 april 2015

Gebroken Ruit

Een liberaal-sociale coalitie, kan dat? Je zou zeggen, ja, kijk maar naar het kabinet Rutte 2. Alleen, het is algemeen bekend dat je het woord sociaal maar beter tussen aanhalingstekens kunt zetten; 'n soort eufemisme voor 'socialistisch'. Het blijft sowieso ook taalkundig een rare constructie want het suggereert terecht of niet dat liberaal gelijk staat met asociaal.
In Noord-Brabant dreigt nu, godbetert, ook al zo'n combinatie, namelijk van VVD en D66 (liberaal), SP en PvdA (in elk geval niet asociaal).

En het CDA, sinds 's mensenheugenis de leverancier van de Brabantse bestuurders? Wegwezen!
Met dit gegeven worstelt informateur en VVD-er Gerrit Jan Swinkels, in zijn woonplaats Best vooral  bekend als ex-wethouder (16 jaar!), ondernemer en 'paardenman'.

Het CDA had voor de statenverkiezingen nog wel zo handig vermeden zijn eigen glazen in te gooien door de omstreden promotor van de wegenruit om Eindhoven, zijn gedeputeerde Ruud van Heugten, uit de wind te houden en een vrijwel onbekende mevrouw tot lijsttrekker te benoemen. Overigens zonder uitsluiting van de mogelijkheid tot terugkeer van immer voor de Ruit voort lobbyende Van Heugten in het dagelijks bestuur van de provincie. Om de beeldspraak af te maken: de nieuwe politieke constellatie leidt, als ze doorgaat, tot een Gebroken Ruit. Het Eindhovens Dagblad heeft de naakte waarheid boven tafel gehaald, nadat de provincie de netjes geklede feiten in een persbericht op Koningsdag had verspreid.

De VVD, met 10 zetels, net even groter dan het CDA (9), was tot dusver medestander van deze coalitiegenoot als het gaat over de aanleg van een autoweg door het rustieke Dommeldal. Maar de derde partij in het oude college, SP (nu even groot als het CDA), wil op deze voet niet verder samenwerken. Vandaar.

De christen democraten meesmuilen dat de VVD 'over links' gaat, maar ik denk dat het bij deze liberalen vooral duidelijk is dat je er iets niet door kunt drukken, als je daar geen meerderheid in Provinciale Staten voor hebt. Want ook de andere beoogde partners, D66 (7) en PvdA (4) zijn  tegen de Ruit.

zaterdag 25 april 2015

Vaagtaal en belabberde inspraak-planning

Een woord dat al enkele jaren rondzweeft is vaagtaal. Er is inmiddels zelfs een website die de strijd heeft aangebonden tegen dit fenomeen, dat je trouwens op verschillende manieren kunt interpreteren. In het bijzonder de overheid (lees ambtenarij) en de politiek krijgt het verwijt, zich regelmatig van vaagtaal te bedienen, aldus de burger het bos insturend. Helaas blijft het niet alleen bij vaagtaal, maar in Best blijkt de gemeente er ook geen been in te zien, inspraakavonden (in dit geval over het OV) drie dagen tevoren aan te kondigen.


Sorry, maar ik moest aan vaagtaal denken toen ik in de krant een stukje las, waarin stond dat de gemeente Best afstand neemt van een idee van buurgemeente Oirschot tot het opzetten van wat heet ‘een gezamenllijke backoffice’.  Gelukkig wordt het nog ‘n beetje uitgelegd: ‘Best sluit de deur als het gaat om vergaande samenwerking.’ En dan blijkt het vooral te gaan om de overwegende oriëntatie van Oirschot op de Kempen, in plaats van op wat heet Eindhoven Brainport. Alsof het een het ander uitsluit.

Kijk trouwens eens naar het nieuwe, nog lege Oirschotse bedrijventerrein Westfields, dat tegen het Beatrixkanaal aan ligt. Dat kun je rustig als gelieerd beschouwen aan Brainport. Zo is er ‘n hoop gedoe (geweest?) over parkeren aldaar voor gebruikers van Eindhoven Airport. Overigens bevindt dat gebied zich in een verre uithoek van de gemeente Oirschot en ligt het aanzienlijk dichter bij de bebouwde kom van Best. Die dorpskommen – ik wees er al meermalen op – liggen trouwens ‘netto’ slechts 4 kilometer van elkaar.

Om historisch enigszins verklaarbare redenen, die deels kunnen worden verklaard uit dorps chauvinisme (Best was ooit een  onderdeel van OIrschot) staan deze gemeenten met de ruggen naar elkaar toe. En dat, terwijl hun sociaal-economische binding ook al niet valt te verwaarlozen, zo bleek vorige herfst uit een onderzoek.

Kortom, ik koop niks voor dit soort draaierige vaagtaal, deze gezochte stok om ‘n hond te slaan. Overdreven? Nee, denk als gemeentebestuur (=raad) gewoon eens beter na, met voorbijgaan aan antiquarische gevoeligheden en meer oog voor de realiteit van 2015.

Nu ik toch weer eens over Best bezig ben: ik mag blijkbaar niet eens ‘n midweekje elders vertoeven of er gebeurt iets dat ik niet had willen missen. Op haar informatiepagina van dinsdag 21 april nodigt de gemeente haar inwoners uit, mee te denken over het openbaar busvervoer vanaf 2017, tijdens een bijeenkomst, drie dagen later, vrijdag 24 april dus, wordt gehouden. Graag uiterlijk donderdag laten weten of je komt! Dit kan toch niet? Alsof dat busvervoer geen zorgvuldig inspraak-planning waard is. Terwijl er sinds december 2013 van alles mis is met bij voorbeeld lijn 145, waarvan de bussen leeg rijden tussen Station NS Best en Airport. Een zinloze routing, sinds de NS definitief heeft afgezien van het hier laten stoppen van intercity’s.


Eveneens sinds 2013 heeft Hermes/Connexxion de dienst van 144/145 rond het middaguur drastisch ingekrompen, zodat het geen zin meer heeft in de late ochtend busreizen vanuit Best naar het Catharinaziekenhuis te plannen. Denk niet dat ik dit voor ‘t eerst signaleer, maar de enige reactie die ik van gemeentelijke zijde tot dusver heb vernomen is: ‘ja die bussen zijn wel altijd leeg.’

zaterdag 18 april 2015

Cultus

‘Nog negentig minuten billen knijpen’, kopt het ED vanmorgen. Hou dat maar eens vol. Het hoort bij de door de krant hevig aangestuurde PSV-cultuur. Hoewel, cultuur? Het is eerder een cultus, want dat woord staat immers voor verering van een godheid, voorwerp of idool. Ja, ‘t Hearrenfean krijgt er, uit spelend, ‘n zware dobber aan. Hoewel het blijft voor Eindhovuh niet iets om zomaar cadeau te krijgen. Vandaar die billen. Wat ‘n taalcultuur trouwens. Nou ja, wie verwacht iets anders?

Voor mij persoonlijk is het weekeinde niet de favoriete periode om, zonder noodzaak, Eindhoven te bezoeken, laat staan op een dag als deze, waarover tevoren al flink ruzie is gemaakt en geflikflooid over het al dan niet weergeven van  het kampioensduel op grote beeldschermen. De gemeenteraad zette daarbij zijn beste beentje voor en de burgemeester is de kwaaie pier.


In Best zijn PSV-fans op het idee gekomen, van het onderstel van een afgedankte SRV-wagen net zo’n platte kar te maken als die waarop de gedroomde helden straks door de stad zullen worden gevoerd. Eén minpuntje. Die Bestenaren mogen niet op de route komen. Alweer burgemeester Rob, door Jos  Kessels consequent aangeduid als ‘de sheriff van Eindhoven’? Uit ‘n oogpunt van openbare orde, net als bij die schermen? Nee hoor, Rob gaat deze keer vrijuit. Dat is door PSV-zelve beslist, want zover strekken zich de armen van de cultus. Het gaat om veel meer dan balbezit.

donderdag 9 april 2015

Geld en status

Wekelijks staat hier in het dorp een bus van een onderneming die uit is op je goud. Onder het motto: uw goud is geld waard. Prima, als mijn geld ook maar goud waard is. Daarover heb ik tegenwoordig zo m'n twijfels.

Bent u intussen ook al verliefd op Evi van Lanschot? Die slanke animatiedame, die door een kantoor of op het strand loopt, zonder dat iemand opkijkt, en die u aanspreekt over uw geld. Je moet eigenwijs zijn én slim, dan kom je in aanmerking om bij wijze van instap 10.000 euro naar die van oudsher zeer elitaire bank te brengen. Zoiets moet werken want natuurlijk wil je graag eigenwijs en slim genoemd worden. Denkt Van Lanschot.

Ja, het gaat hier over geld en status. Geen nieuw onderwerp, geef ik toe, maar de manier waarmee de mensen hiermee omgaan gaat met z'n tijd mee.

In een Westbrabantse stad staat een rijtje luxe villa's (zo werd de bouw ervan ooit aangekondigd in onvervalste makelaarstaal) aan een zogeheten ecologische zone. Vanuit die huizen heb je een onbelemmerd uitzicht op ongerepte natuur. Er loopt daar wel een, wat de Vlamingen 'n wegelke noemen, maar het is niet de bedoeling dat daar iemand komt. Behalve de bewoners van die villa's natuurlijk. Sommigen hebben, om optimaal van dat uitzicht te genieten, hun woonkamer van een volledig glazen pui voorzien, wat natuurlijk ook betekent dat eventuele passanten (maar nogmaals die behoren er niet te zijn) vrij inzicht hebben.

Een mij bekend relatief jong echtpaar, dat twijfelt tussen verbouw van zijn huis of verkassen naar een andere stulp, ging daar op z'n vrije dag eens kijken. Dat moet je veel doen, kijken, voordat je je goeie geld in een nieuw huis steekt.

Dat leidde tot de volgende dialoog:

'Evert-Jan, daar lopen er weer 'n paar!'

'O, ik kom er aan..... Sorry, maar wat doet u hier?

'Nou, we kijken hier wat rond, of er wellicht een huis bij is dat van onze gading is.'

'U mag hier niet komen.'

'Pardon, meneer, ik zie nergens een toegangsverbod.'

'Ja, de gemeente is wat dat betreft in gebreke, maar er is ons hier privacy gegarandeerd.'

'Aha, privacy. Maar wees gerust, wij zien af van het idee, hier tussen te gaan zitten. Goejemiddag.'


Hoed u voor ecologische zones. En voor eigenwijze en slimme mensen.

(Gesproken column Omroep Best, 15.04.15)

vrijdag 3 april 2015

Goede, Stille, nee gewone Vrijdag

Er wordt weer flink gefilosofeerd over Goede Vrijdag. De mensen zijn het helemaal kwijt. Hoewel, sommige vragen, zoals eentje die werd gesteld in een nachtelijk praatprogramma, zijn echt wel begrijpelijk: waarom eigenlijk Goede Vrijdag? Het was toch een zwarte dag toen Jezus aan het kruis stierf? Inderdaad, goeie vraag. Ik durf te stellen dat het goede aan die vrijdag was dat het in de ogen van de christenen de dag van de verlossing was. Er zit ook iets in van het typisch rooms-katholieke optimisme. Dat vind je niet terug in de protestants-christelijke aanduiding: Stille Vrijdag. 

In de krant zag ik een met tulpen en eieren versierd verhaal over Goede Vrijdag. Daarin beweerde iemand, dat ‘vroeger op Goede Vrijdag het hele leven stil lag’. Zal ik dat ‘n beetje nuanceren? Stille Vrijdag werd toen door de protestanten beschouwd als een zondag. Niet door de katholieken. Die gingen ‘s middags om 3 uur (het stervensmoment), waar ze ook waren, op de knieën. Nog in de jaren zestig heb ik dat op de redactie van de katholieke krant meegemaakt. Of er werd in de kerk op dat uur de kruisweg gebeden. De lagere scholen gingen daar allemaal naar toe. ‘s Avonds volgde dan nog een kruisverering, voor wie overdag niet kon. Want verder ging het leven gewoon door.


In Leeuwarden, waar de katholieken in de minderheid waren (en zijn), waren veel winkels gesloten, maar niet de ‘roomse’ bedrijven als Vroom en Dreesmann, tegenwoordig de V&D genoemd, en Brenninkmeijer (meer ondernemingen dan C&A). Aangezien dat grote ondernemingen zijn, was het voor de roomsen in hun vuistje lachen. Want er waren nogal wat ‘protestanten’ die uit concurrentie-overwegingen de ‘zondagse vrijdag’ lieten voor wat-ie was.