Telefoontje

Het zou gebeurd kunnen zijn, men zegt zelfs dat het is gebeurd. Maar helaas, het valt niet te checken. Het volgende verhaal aangaande het academisch ziekenuis Gasthuisberg Leuven vliegt als een razende over het internet.

Een telefoontje:
- Met Gasthuisberg, Leuven
- Ik zou graag met iemand spreken die me kan inlichten over de toestand van een patiënt die bij u verpleegd wordt.
- Hoe is de naam van de patiënt?
- Louis Peters.
- Een ogenblik alstublieft, ik verbind u door met de verpleging.
…
-  Met de wachtdienst, wat kan ik voor u doen?
-  Ik zou graag weten hoe het gesteld is met de gezondheidstoestand van  Louis Peters in kamer 302. 
- Een ogenblikje, ik verbind u door met de dokter van wacht.
…
- Met de dokter van wacht.
- Dag dokter, ik had graag geweten hoe het gaat met mijnheer Louis Peters, die al drie weken bij u verpleegd wordt in kamer 302.
-  Een ogenblikje, ik zal zijn dossier even raadplegen. Hier heb ik het. Hij heeft vandaag goed gegeten, zijn bloeddruk en zijn  hartslag zijn normaal, hij reageert goed op de voorgeschreven medicatie, en morgen  nemen we de hartmonitor weg.  Als alles zo nog 48 uur gunstig verder evolueert zal zijn  behandelende arts hem waarschijnlijk uit het ziekenhuis ontslaan voor het volgende weekend.
- Dat is fantastisch nieuws, ik ben ongelooflijk opgelucht.  Bedankt dokter, van harte bedankt.
-  Zo te horen bent u wel erg begaan met de patiënt. Dichte familie? 
-  Nee, nee dokter, ik ben Louis Peters zelf.  Ik bel u vanuit kamer 302.  Iedereen loopt hier mijn kamer in en uit maar niemand zegt verdomme iets.  Ik wou zelf ook eens weten hoe het met mij gesteld is!

Ik ga er van uit dat dit niet  gebeurd is. Was het wel zo, dan zijn bij dat ziekenhuis drie mensen in de fout gegaan op het punt van de privacyrechten van de patiënt: de telefonist, de wachtdienst en de dokter van wacht. En dat is dus hoogst onwaarschijnlijk.